Wprowadzenie
Rozwój myśli politycznej w Chinach od czasu rewolucji 1949 roku stanowi interesujący przypadek dostosowania klasycznej teorii marksistowsko-leninowskiej do konkretnych warunków historycznych, społecznych i gospodarczych. Myśl Xi Jinpinga o socjalizmie z chińską specyfiką w Nowej Erze kontynuuje tę tradycję, odwołując się do fundamentalnych zasad marksizmu-leninizmu – przewodniej roli partii, centralizmu demokratycznego, budowy państwa socjalistycznego oraz jedności proletariatu i chłopstwa – jednocześnie uwzględniając aktualne wyzwania XXI wieku.
Jak stwierdza Xi Jinping:
„Partia komunistyczna Chin jest przewodnią siłą polityczną, bez której niemożliwe jest utrzymanie socjalistycznego kursu rozwoju państwa.”
To stanowisko wpisuje się w klasyczną marksistowską tezę, że partia proletariacka jest awangardą klasy i gwarantem osiągnięcia celów socjalistycznych.
Geneza i kontekst historyczny
Chińska droga do socjalizmu zawsze była modyfikacją klasycznych założeń marksistowsko-leninowskich w odpowiedzi na lokalne warunki. Deng Xiaoping wprowadził reformy gospodarcze, pozwalając na częściową liberalizację rynku przy utrzymaniu politycznej przewagi partii. Hu Jintao podkreślał znaczenie „społeczeństwa umiarkowanego dobrobytu” (xiaokang). Xi Jinping wchodzi w tę tradycję, definiując nową erę – etap, w którym Chiny stają się średnio rozwiniętym państwem socjalistycznym, mierzącym się z wyzwaniami globalizacji, technologizacji i rosnącej roli Chin w świecie.
Xi Jinping wskazuje:
„Nowa Era wymaga, aby Chiny stały się nowoczesnym, silnym i w pełni rozwiniętym państwem socjalistycznym, zdolnym do kształtowania własnego losu.”
W perspektywie marksistowsko-leninowskiej oznacza to harmonizację rozwoju sił wytwórczych z wyższą organizacją polityczną i społeczną.
Podstawowe założenia myśli Xi Jinpinga
1. Przewodnia rola KPCh
Myśl Xi Jinpinga kładzie nacisk na centralną pozycję partii w kierowaniu państwem i społeczeństwem.
„Bez przewodniej roli KPCh nie ma socjalizmu z chińską specyfiką; przewodnia rola partii jest fundamentem stabilności państwa.”
Z punktu widzenia marksistowsko-leninowskiego, jest to kontynuacja Lenina, który wskazywał, że awangarda klasy pracującej kieruje rewolucją i państwem socjalistycznym.
2. Budowa socjalistycznego państwa nowoczesnego
Xi Jinping stawia na innowacje technologiczne, rozwój przemysłów strategicznych i cyfryzację, podkreślając jednocześnie znaczenie zielonej gospodarki:
„Rozwój Chin musi być innowacyjny, zrównoważony i ekologiczny, aby socjalizm mógł odpowiadać potrzebom społeczeństwa XXI wieku.”
Marksistowsko-leninowska interpretacja tego punktu wskazuje, że modernizacja sił wytwórczych jest niezbędna dla przejścia do wyższego stadium socjalizmu, przy jednoczesnym utrzymaniu kolektywistycznego kierunku rozwoju.
3. Społeczeństwo umiarkowanego dobrobytu (xiaokang)
Redukcja ubóstwa, rozwój usług publicznych, edukacji i opieki zdrowotnej jest centralnym elementem myśli Xi:
„Naszym celem jest, aby każdy obywatel mógł cieszyć się owocami socjalizmu, redukując nierówności i eliminując skrajne ubóstwo.”
W duchu marksistowskim oznacza to realizację zasady sprawiedliwości społecznej i progresywne zwiększanie równości w społeczeństwie.
4. Integralny rozwój naroDowy i jedność kulturowa
Xi Jinping podkreśla znaczenie jedności narodowej, promocji chińskiej kultury i wartości socjalistycznych:
„Wzmacniając świadomość historyczną i kulturową, budujemy społeczeństwo spójne i odporniejsze wobec zagrożeń wewnętrznych i zewnętrznych.”
Dla marksistów-leninistów oznacza to konieczność utrzymania jedności klasy i narodu w celu stabilnego rozwoju socjalizmu.
Aspekty międzynarodowe
1. Inicjatywa „Pasa i Szlaku”
Xi Jinping wskazuje:
„Chiny chcą współpracować z innymi narodami w duchu pokoju i wzajemnego rozwoju, budując wspólne szlaki dobrobytu.”
Z perspektywy marksistowsko-leninowskiej jest to przykład aktywnej dyplomacji socjalistycznej, łączącej interesy własnego państwa z globalną solidarnością, ale w warunkach współczesnej konkurencji kapitalistycznej.
2. Wielobiegunowy świat
„Chiny opowiadają się za sprawiedliwym i wielobiegunowym światem, w którym żadna hegemonia nie dominuje.”
Marksistowsko-leninowska analiza wskazuje, że jest to strategia przeciwdziałania dominacji jednego mocarstwa i promowania sprawiedliwego ładu międzynarodowego, zgodnego z interesami państw socjalistycznych i narodów peryferyjnych.
Cele strategiczne
- Osiągnięcie społeczeństwa umiarkowanego dobrobytu (xiaokang) do 2021 r.
- Przekształcenie Chin w nowoczesne, w pełni rozwinięte państwo socjalistyczne do 2049 r.
- Wzmocnienie innowacji technologicznych, niezależności gospodarczej i bezpieczeństwa narodowego.
Xi Jinping podkreśla:
„Cel podwójnego stulecia jest celem narodowym i marksistowskim, którego realizacja zależy od przewodniej roli partii i mobilizacji całego społeczeństwa.”
Znaczenie ideologiczne
Myśl Xi Jinpinga utrwala centralną rolę lidera i partii, legitymizuje politykę wewnętrzną i zagraniczną oraz mobilizuje społeczeństwo wokół reform gospodarczych, społecznych i politycznych. Z perspektywy marksistowsko-leninowskiej jest to logiczna kontynuacja klasycznej idei awangardy proletariackiej, ale przystosowanej do realiów chińskich, uwzględniającej zarówno rozwój sił wytwórczych, jak i konieczność stabilizacji państwa socjalistycznego w warunkach globalnej konkurencji kapitalistycznej.
Podsumowanie
Myśl Xi Jinpinga o socjalizmie z chińską specyfiką w Nowej Erze jest współczesnym rozwinięciem marksizmu-leninizmu w warunkach specyficznych dla Chin XXI wieku. Łączy klasyczne zasady przewodniej roli partii, centralizmu demokratycznego i sprawiedliwości społecznej z innowacyjną gospodarką, ochroną środowiska, nowoczesną polityką społeczną oraz aktywną rolą Chin w świecie.
„Budujemy nowoczesne socjalistyczne państwo, w którym każda reformacja jest kontynuacją marksistowskiej idei postępu i sprawiedliwości społecznej.”
Dodaj komentarz