Tytuł oryginalny
’Zeitenwende’ and war preparations in Germany
1. `Zeitenwende`, która była długo przygotowywana
Kontekst: Trzecia próba wojny Niemiec z Rosją
2. Od hełmów przez Taurusa po broń nuklearną
Manewry wojenne: Niemcy jako europejski filar NATO przeciwko Rosji | Brygada Litewska – „Projekt latarni morskiej w Zeitenwende”| „Europejska obecność na Indo-Pacyfiku”| Niemiecki Plan Operacyjny – plan wojny przeciwko Rosji | Służba wojskowa, obowiązkowa służba wojskowa, pułk straży domowej | Im więcej broni, tym dłuższa wojna | Ponowne uzbrojenie w Europie | Pociski wymierzone w Moskwę: Amerykańska broń średniego zasięgu w Wiesbaden, Niemcy| Tło: przezbrojenie RFN.
3. Pożyczki wojenne, praca przymusowa i magnaci zbrojeniowi
Budowana jest gospodarka wojenna | Kredyty wojenne | Kryzys gospodarczy – dla kogo właściwie? | Cięcia socjalne, wydłużenie godzin pracy, praca przymusowa
4. Poszukiwany egzekutor „Zeitenwende”
Trump wybrany, a koalicja Ampel odpada | Wybory parlamentarne w Niemczech 2025 | Kontekst: Strefa wpływów imperializmu niemieckiego
5.Budowa frontu domowego
Przeciwnicy wojny i ludobójstwa na procesie | Media jako tantem wojenny | Rusofobia ma długą tradycję | RFN w rasistowskiej ofensywie | „Niemiecka odpowiedzialność” | Tło: Rehabilitacja faszyzmu
6. Trzy lata `Zeitenwende` – trzy lata zbyt małego oporu
Badania opinii publicznej na temat Zeitenwende | Niemiecka Konfederacja Związków Zawodowych (Deutscher Gewerkschaftsbund – DGB) w służbie Zeitenwende | Protesty i problemy | Zatrzymanie „Zeitenwende” oznacza zatrzymanie wojny z Rosją!
1. `Zeitenwende´1, która była długo przygotowywana
| „Potrzebujemy samolotów, które latają, statków, które pływają i żołnierzy, którzy są optymalnie wyposażeni do wykonywania swoich misji. O to właśnie chodzi i jest to z pewnością osiągalne dla kraju o naszej wielkości i znaczeniu w Europie. „2 (Scholz 27.02.22) |
Trzy lata temu Olaf Scholz, kanclerz Niemiec, ogłosił „Zeitenwende”, co oznacza „punkt zwrotny”. Od tego czasu określenia takie jak gotowość do wojny, wojowniczość, czy odporność charakteryzują politykę Niemiec. Militaryzacja i przygotowania do wojny w Niemczech również postępowały szybko w ciągu ostatnich trzech lat: specjalne fundusze dla Bundeswehry, Niemiecki Plan Operacyjny, debata na temat obowiązkowego poboru wojskowego, największy manewr NATO, Strategia Bezpieczeństwa Narodowego czy eksplozja eksportu broni do Izraela i na Ukrainę.
W swoim przemówieniu z 27 lutego 2022 r. Scholz powiedział: „Doświadczamy Zeitenwende. A to oznacza, że świat od punktu zwrotnego nie będzie już taki sam, jak przed nią. (…) Podejmujemy wyzwanie, które postawiły przed nami czasy – trzeźwo i zdecydowanie „3.
Scholz, a także sam termin „Zeitenwende” sprawiają wrażenie, że czasy się zmieniły i trzeba się do nich dostosować. Jednak Zeitenwende to projekt niemieckich strategów władzy, który był przygotowywany od dawna i jest realizowany od lutego 2022 roku. Na przykład propozycja specjalnego funduszu dla Bundeswehry w wysokości 100 miliardów euro była już na stole w 2021 roku, a oczywiście zwiększenie budżetu obronnego i przywrócenie obowiązkowej służby wojskowej, były omawiane już przed 2022 rokiem. Zeitenwende jest zatem świadomym działaniem, a nie reakcją. Jej celem jest umożliwienie Niemcom prowadzenia wojen na dużą skalę, a w szczególności przygotowanie się do bezpośredniej wojny z Rosją. NATO toruje drogę do tej wojny od czasu swojej ekspansji na wschód najpóźniej od lat 90-tych.
Rozwój w ciągu ostatnich trzech lat był szybki i trudno jest śledzić je wszystkie. Niniejsza broszura ma na celu prześledzenie najważniejszych kroków. Należy pamiętać, że tekst został ukończony w styczniu 2025 r. i że z pewnością wkrótce pojawią się nowe rozwiązania. Broszura nie jest w stanie omówić wszystkiego szczegółowo, więc zawsze są wskazówki do dalszej lektury. Można ją czytać od przodu do tyłu, od tyłu do przodu lub tylko fragmentami. Oprócz uzbrojenia wojskowego, gospodarczego, politycznego i ideologicznego, ostatecznie zwraca uwagę na to, co jest zadaniem nas wszystkich: powstrzymanie wojny przeciwko Rosji.
Ponieważ Zeitenwende oznacza wojnę z Rosją. Ta wojna jest już prowadzona na Ukrainie, ale ta wojna ma zostać rozszerzona: musielibyśmy być „zdolni do wojny” do 2029 roku, aby prowadzić wojnę z Rosją, ogłosił Boris Pistorius (minister obrony). Bez zdemaskowania politycznego celu Zeitenwende – tj. podporządkowania Rosji – walka ze zbrojeniem i mobilizacją wojenną Niemiec, pozostaje bezzębna.
Kontekst: Trzecia próba wojny Niemiec z Rosją
Ten kierunek ekspansji na Wschód był głównym założeniem niemieckiego imperializmu przez ponad 100 lat i decydującym powodem dwóch wojen światowych rozpoczętych przez Niemcy. Rosja zawsze była przedmiotem zainteresowania niemieckiego imperializmu ze względu na jej ogromne złoża surowców, duży rynek i możliwości inwestycyjne. Ze względu na własny niedobór surowców, Niemcy polegają na imporcie surowców z Rosji. Z drugiej strony, niemiecki model gospodarczy opiera się na wysokim eksporcie. Te dwa warunki ukształtowały różne niemieckie strategie wobec Rosji, od powstrzymywania poprzez zależność gospodarczą po bezpośrednią okupację rosyjskich surowców i rozczłonkowanie Rosji. Już w 1912 r. niemiecki strateg Paul Rohrbach mówił o potrzebie zastąpienia Rosji systemem państw wschodnioeuropejskich w celu „zapewnienia spokoju i bezpieczeństwa Niemcom i cywilizacji zachodniej ze strony Rosji „4.
W 1990 r., wraz z upadkiem Związku Radzieckiego, najsilniejszy przeciwnik imperialistycznych planów Republiki Federalnej Niemiec (RFN) został wyeliminowany, a droga na wschód została ponownie szeroko otwarta. W związku z tym zabezpieczenie i rozszerzenie stref wpływów w Europie Wschodniej i Azji Środkowej, stało się ponownie istotne dla dalszej ekspansji niemieckiego imperializmu. Projekt Partnerstwa Wschodniego UE został stworzony w celu zabezpieczenia niemiecko-europejskiej ekspansji. Rosja była czynnikiem zakłócającym tę ekspansję, ponieważ upierała się przy swoich interesach bezpieczeństwa. Pomimo złożonych Rosji obietnic, NATO zostało rozszerzone na wschód, aż do granic Rosji. Wielokrotnie dyskutowano nawet o przyjęciu Ukrainy do NATO, choć Rosja kilkakrotnie ostrzegała, że oznaczałoby to przekroczenie czerwonej linii. Traktaty o kontroli zbrojeń zostały jednostronnie wypowiedziane, a Rosji nie udzielono żadnych gwarancji bezpieczeństwa. Przeprowadzono kilka manewrów wojskowych NATO z udziałem Ukrainy, tym samym de facto integrując ukraińską armię ze strukturami NATO. Wszystko to miało na celu otoczenie Rosji i wyeliminowanie jej jako konkurenta. Rosja ma zostać „zrujnowana”, jak publicznie oświadczyła niemiecka minister spraw zagranicznych Annalena Baerbock w 2022 roku.
| “The war must be brought to Russia.”5 (Roderich Kiesewetter, Member of German Parliament) |
2. Od hełmów przez Taurusa po broń nuklearną
Na początku 2022 roku w Niemczech wciąż toczyły się dyskusje na temat tego, czy dostarczyć Ukrainie hełmy. Szybko przekształciło się to w amunicję, pociski, czołgi, a dziś na stole jest dostawa broni Taurus. Rozmieszczenie amerykańskich rakiet średniego zasięgu, które mogą dosięgnąć celów w Rosji z zasięgiem 2500 km, jest już przesądzone. Jednocześnie w tle omawiana jest możliwość niemieckiego (europejskiego) uzbrojenia nuklearnego, aby nie być zależnym od USA. Na poziomie militarnym niemiecki imperializm zbroi się w rekordowym tempie. W szczególności Niemcy mają stać się europejskim filarem NATO przeciwko Rosji, co jest realizowane za pomocą różnych dźwigni.
Manewry wojenne: Niemcy jako europejski filar NATO przeciwko Rosji
Do 1951 r., czyli dwa lata po założeniu, NATO przeprowadziło już ponad 100 manewrów wojennych; w 2016 r. liczba ta wzrosła do prawie 250, a w 2021 r. manewrów miało być 300. Celem tych manewrów, o trudnych do wymówienia nazwach, było i jest przetestowanie koordynacji różnych armii w symulowanych warunkach wojennych.
| Defender Europe Rozmieszczenie wojsk przez Atlantyk z Europy Zachodniej do Wschodniej Koordynowane przez Centrum NATO o nazwie Joint Support and Enabling Commans (JSEC) w Ulm w Niemczech 10 000 do 30 000 żołnierzy | Zimno-wojenne ćwiczenia prowadzono pod dowództwem Norwegii od 2006 r. Na Północnym Atlantyku i Morzu Norweskim Udział 30 000 żołnierzy z 20 krajów NATO |
| Air Defender 2023 Największe manewry powietrzne od czasu powstania NATO Przeprowadzone pod niemieckim przywództwem, co jest szczególnie podkreślane w prasie i wojsku. | Steadfast Defender 2024 Zaangażowanie 90 000 żołnierzy. Rozmieszczenie oddziałów na wschodzie Bundeswehry (niemieckie siły zbrojne) Manewr Quadriga 20 24 z udziałem 12 000 żołnierzy i 3 000 pojazdów |
Brygada Litewska – „Latarnia morska – projekt Zeitenwende”
Oprócz ograniczonych i tymczasowych ćwiczeń wojennych, litewska brygada ma być największym stałym rozmieszczeniem Bundeswehry za granicą, co stanowi wyraźne naruszenie Aktu NATO-Rosja. Brygada czołgów 45, która reprezentuje rewizjonistyczne niemieckie cele wojenne, nie tylko pod względem treści, ale także nazwy, ma liczyć 5000 żołnierzy i być „gotowa do walki” do 2027 roku. Boris Pistorius, niemiecki minister obrony, nazwał ją „projektem latarni morskiej Zeitenwende”, który przejmie „odpowiedzialność przywódczą w sojuszu na wschodniej flance NATO „6.
| „Kilka lat po zakończeniu wojny, Rosja będzie mniejsza terytorialnie niż obecnie. I nie powinniśmy wierzyć, że ten rozwój będzie koniecznie pozbawiony przemocy.” 7 (Carlo Masala z Uniwersytetu Federalnych Sił Zbrojnych (Universität der Bundeswehr) w Monachium na „X” – Twitter) |
“Europejska obecność na Indo-Pacyfiku”
Główny nacisk Zeitenwende skierowany jest przeciwko Rosji. Ale niemiecki imperializm nie poprzestaje na tym. W 2024 r. niemieckie okręty wojenne pływały po Morzu Południowochińskim i przepływały przez Cieśninę Tajwańską, jeden z głównych szlaków handlowych na świecie. Zostało to słusznie zinterpretowane przez chiński rząd, jako prowokacja przeciwko suwerenności i bezpieczeństwu własnego państwa, a nawet nazwane tak przez niemieckich polityków. Podczas gdy szef sztabu niemieckich sił powietrznych Gerhartz mówił o pokazaniu „europejskiej twarzy w regionie Indo-Pacyfiku”, Pistorius podkreślał, że nie można sobie pozwolić na „zaniedbanie tego regionu”. W końcu Indo-Pacyfik jest jednym z „centralnych regionów dla bezpieczeństwa i dobrobytu w XXI wieku”.8
Niemiecki plan operacyjny – plan wojny z Rosją
W 2022 r. utworzono Dowództwo Terytorialne Bundeswehry, którego zadaniem było m.in. opracowanie niemieckiego planu operacyjnego. Plan ten, liczący około 1000 stron, z których większość objęta jest ścisłą tajemnicą, ma na celu połączenie i wdrożenie wojskowych i cywilnych komponentów wojny z Rosją. Niemiecki Plan Operacyjny opiera się na tak zwanym Planie Obronnym NATO i ma na celu przekształcenie Niemiec w centrum „rozmieszczenia sił sojuszniczych w Niemczech i przez Niemcy na wschodniej flance NATO”. W tym kontekście Holandia, Polska i Niemcy podpisały niedawno porozumienie w sprawie zorganizowania „transgranicznego modelowego korytarza dla ruchu wojskowego z zachodu na wschód”. Struktura dowodzenia JSEC NATO z siedzibą w Ulm jest odpowiedzialna za jego wdrożenie pod niemieckim dowództwem9.
Oprócz planowania wojskowego, niemiecki plan operacyjny obejmuje również plany zaopatrzenia infrastruktury, przygotowania niemieckich firm do wojny, oraz militaryzacji społeczeństwa. W styczniu 2024 r. odbyło się spotkanie z firmami, policją, instytucjami naukowymi, mediami, strażą pożarną i Federalną Agencją Pomocy Technicznej w celu omówienia szerokiego wdrożenia niemieckiego planu operacyjnego. Częścią planu jest między innymi odbudowa bunkrów z czasów niemieckiego faszyzmu, a także budowa nowych. Właścicielom domów zaleca się zbudowanie jednego z nich w przyszłości. Powinny one zostać zarejestrowane w aplikacji Bunker-App.
Służba wojskowa, obowiązkowa służba wojskowa, pułk straży domowej
,,Zasoby ludzkie” są nadal najważniejsze i obecnie pilnie potrzebne do prowadzenia wojny. Świadczy o tym nie tylko brutalna przymusowa rekrutacja w Ukrainie, która została udokumentowana w wielu filmach. Kwestia przywrócenia obowiązkowej służby wojskowej w Niemczech, była dyskutowana na długo przed 2022 rokiem. Jednak wraz z ogłoszeniem Zeitenwende natychmiast rozpoczęto prace nad przekształceniem poboru wojskowego w prawo. W zeszłym roku Pistorius przedstawił projekt „Nowej Służby Wojskowej”, który został już przyjęty, ale nie wszedł jeszcze w życie z powodu rozłamu w rządzie koalicyjnym. Projekt ten przewiduje zwiększenie sił rezerwowych i obowiązkową rejestrację wojskową dla mężczyzn w wieku 18 lat i starszych. W trakcie debaty szybko okazało się, że nie będzie to zwykły wymóg rejestracji. Sam Pistorius opowiedział się za obowiązkową służbą wojskową, a Unia Chrześcijańsko-Demokratyczna (CDU), zawarła właśnie ten postulat w swoim programie wyborczym na 2025 rok. CDU to partia, która zdobyła największą liczbę głosów w niedawno zakończonych wyborach w Niemczech.
Wprowadzenie obowiązkowej służby wojskowej wydaje się oczywiste; jedyną rzeczą, która jest niejasna, jest czas. Reklamowanie i rekrutowanie nastolatków i młodych dorosłych w szkołach lub na uniwersytetach, na imprezach sportowych, na targach pracy i w mediach społecznościowych od dawna jest standardową praktyką, która nasiliła się w ostatnich latach. Ponadto już w 2021 roku utworzono sześć pułków gwardii przybocznej, które stały się częścią Bundeswehry i składają się z rezerwistów, którzy są teraz odpowiedzialni za obronę narodową w przypadku wojny z Rosją, która rozpoczęła się w 2021 roku. Trzy z tych pułków są już aktywne.
Im więcej broni, tym dłuższa wojna
Oprócz masowego przezbrojenia w ciągu ostatnich trzech lat, obserwujemy również eksplozję eksportu broni (nie twierdząc, że Niemcy wahały się w tym względzie w przeszłości). Oprócz stałych głównych klientów, takich jak USA, Korea Południowa, Indie i Egipt, w ciągu ostatnich trzech lat Ukraina i Izrael również stały się głównymi odbiorcami niemieckiej broni. W rezultacie niemieckie firmy zbrojeniowe były w stanie znacznie zwiększyć swoją sprzedaż. Na przykład Rheinmetall, jeden z największych niemieckich producentów broni, odnotował wzrost zamówień o prawie 50%.
Do października 2024 r. Niemcy udzieliły Ukrainie wsparcia w wysokości około 52 mld euro.10 Obejmuje to przede wszystkim broń, pożyczki i szkolenie ukraińskich żołnierzy w Niemczech. Mottem niemieckiej polityki jest: im więcej broni, tym dłuższa wojna. Tak więc hełmy zostały szybko zastąpione przez drony, amunicję, czołgi, samobieżne haubice (broń artyleryjska), Patriot (system obrony powietrznej), Iris i tym podobne. Niemiecki rząd opublikował nawet długą listę wszystkich dostarczonych systemów uzbrojenia.11 Niemcy zajmują trzecie miejsce po UE i USA pod względem dostaw broni do Ukrainy. Jednak w wyniku poparcia Izraela dla ludobójstwa w Strefie Gazy, w 2023 roku niemiecki eksport broni do Izraela również wzrósł prawie dziesięciokrotnie, czyniąc Niemcy drugim co do wielkości dostawcą broni do Izraela. Z powodu tych dostaw broni Nikaragua wiosną 2024 r. oskarżyła Niemcy przed Międzynarodowym Trybunałem Sprawiedliwości o pomoc i podżeganie do ludobójstwa w Strefie Gazy.
| „Doświadczamy wzrostu w tempie, jakiego firma nigdy wcześniej nie widziała. (…) Mamy duże zamówienia w przygotowaniu, które zapewnią dalszy wzrost przychodów w nadchodzących latach. Ponadto budujemy nowe zakłady, znacznie zwiększamy nasze moce produkcyjne i dokonujemy strategicznych przejęć. W ten sposób zbliżamy się do naszego celu, jakim jest stanie się globalnym liderem w dziedzinie obronności.”12 (Armin Papperger, prezes Rheinmetall) |
Re-zbrojenie dokonane przez Europę
Uzbrojenie jest forsowane nie tylko w Niemczech, ale także na poziomie europejskim. W 2024 r. przyjęto Europejską Strategię Przemysłu Obronnego (EDIS), która ma zapewnić ramy dla wszystkich decyzji dotyczących polityki przemysłu obronnego do 2035 roku. Krajowe projekty zbrojeniowe mają być koordynowane i finansowane z funduszu UE. W tym celu w 2024 r. utworzono stanowisko tzw. komisarza ds. obrony. Andrius Kubilius jest pierwszą osobą na tym stanowisku i planuje zawiesić regulacje dotyczące zadłużenia w UE na wydatki zbrojeniowe, a także pożyczki z Europejskiego Banku Inwestycyjnego, który wcześniej odmówił udzielenia pożyczek na zbrojenia. W listopadzie 2024 r. na brytyjskim lotniskowcu w Hamburgu odbyło się spotkanie europejskich ekspertów ds. uzbrojenia poświęcone tym kwestiom. Celem spotkania było przyspieszenie europejskiej produkcji zbrojeniowej i uwolnienie niezbędnych do tego środków finansowych. Według Międzynarodowego Instytutu Studiów Strategicznych (IISS), wydatki europejskie wyniosły do tej pory 436 miliardów dolarów, przy czym wydatki Niemiec wzrosły w ostatnich latach o 80%. 13 To, co utrudnia europejskie zbrojenia, to różne interesy narodowe poszczególnych państw, ponieważ każdy chce, aby jego własne projekty zbrojeniowe były wiodące i jak najbardziej niezależne od innych w produkcji.
Pociski wycelowane w Moskwę: Amerykańska broń średniego zasięgu w Wiesbaden, Niemcy
Bez wcześniejszych informacji, na ostatnim szczycie NATO w 2024 roku ogłoszono, że amerykańskie rakiety średniego zasięgu będą stacjonować w pobliżu Wiesbaden w Niemczech od 2026 roku. Pociski te są zaprojektowane tak, aby mogły atakować cele w Rosji w zasięgu do 2500 km. Po tym, jak w 2017 r. USA zaczęły ponownie budować pociski średniego zasięgu, Trump w 2019 r. wypowiedział traktat o siłach nuklearnych średniego zasięgu (INF), który wcześniej zabraniał ich rozmieszczania. Celem takiego wypowiedzenia jest również rozmieszczenie pocisków średniego zasięgu w pobliżu Chin. Z drugiej strony, rozmieszczenie amerykańskich systemów uzbrojenia w Niemczech zlikwiduje „lukę w zdolnościach”, jak to się zwykło określać. Ta amerykańska broń ma zostać zastąpiona w ciągu pięciu do siedmiu lat bronią europejską, która jest obecnie opracowywana w ramach europejskiego programu nazwie ELSA. W Niemczech nie było publicznej debaty na temat takiego rozmieszczenia – co jest zrozumiałe z punktu widzenia rządzących, ponieważ niebezpieczeństwo, jakie rząd tą decyzją stwarza dla narodu niemieckiego, musi być ukrywane. W związku z tym świadomość planów i zagrożeń związanych z takim rozmieszczeniem jest w Niemczech raczej niska, ale mimo to pojawia się opór. W październiku 2024 r. uruchomiono petycję zatytułowaną Apel Berliński, którą podpisało prawie 27 000 osób (stan na 24.12.)
| Wskazówki do dalszej lektury (w języku niemieckim): Jörg Kronauer, Allzeit bereit. Die neue deutsche Weltpolitik und ihre Stützen. Wydawnictwo PapyRossa, 2015. Dziś Europa, jutro świat. Niemiecka polityka wielkomocarstwowa w pięciu odsłonach. Das Neue Berlin edition Ost, 2014 r. Jörg Kronauer, Der Aufmarsch – Vorgeschichte zum Krieg, Russland, China und der Westen. Wydawnictwo PapyRossa, 2022. |
Kontekst: przezbrojenie RFN
W RFN, w przeciwieństwie do Niemieckiej Republiki Demokratycznej (NRD), pokonanie niemieckiego faszyzmu w 1945 r. nie doprowadziło do rozbicia struktur politycznych, wojskowych i gospodarczych, które go wspierały. W rezultacie niemieckie korporacje monopolistyczne, takie jak ThyssenKrupp, Siemens i IG Farben (obecnie BASF), mogły nadal istnieć bez żadnych zakłóceń. Przywódcy nazistowscy zostali zrehabilitowani i zajęli ważne stanowiska w państwie. Wymieńmy tylko dwóch: Heinrich Lübke, który początkowo był głównym budowniczym obozów koncentracyjnych i zaufanym przedstawicielem Gestapo, a następnie prezydentem federalnym w latach 1959-1969. Reinhard Gehlen, który jako szef wywiadu zagranicznego przygotował atak na Związek Radziecki, a następnie zbudował Federalną Służbę Wywiadowczą (Bundesnachrichtendienst – BND)14.
Co więcej, przezbrojenie i ponowne wyposażenie RFN szybko stało się centralnym projektem – zarówno w Niemczech, jak i w krajach zachodnich. Z punktu widzenia USA Niemcy miały odgrywać centralną rolę w walce ze Związkiem Radzieckim i NRD. Jednocześnie ważne było, zwłaszcza z punktu widzenia Francji, Wielkiej Brytanii i USA, aby zapobiec militarnemu uniezależnieniu się RFN. Był to główny powód przezbrojenia RFN w ramach NATO.
1948: Adenauer, pierwszy kanclerz RFN, zleca ekspertyzę w sprawie dozbrojenia Niemiec 1949: Utworzenie NRF, a tym samym oficjalny podział Niemiec Układ petersberski, który przewiduje odbudowę niemieckiego przemysłu (zbrojeniowego) 1950: Spotkanie członków sił zbrojnych w klasztorze Himmerod w celu zaplanowania ponownego utworzenia armii niemieckiej 1952: Zastrzelenie Philippa Müllera (członka Kommunistische Partei Deutschland – KPD) podczas demonstracji przeciwko dozbrojeniu; według referendum 9 milionów ludzi opowiedziało się przeciwko dozbrojeniu Niemiec 1954: Porozumienia paryskie, które uznały suwerenność RFN przez zachodnich sojuszników 1955: RFN przystępuje do NATO Bundeswehra zostaje założona przez byłych oficerów Wehrmachtu i wprowadzony zostaje pobór do wojska 1956: Delegalizacja Komunistycznej Partii Niemiec (KPD): główna siła polityczna sprzeciwiająca się niemieckiemu dozbrojeniu
1990: Aneksja terytorium NRD i włączenie Narodowej Armii Ludowej do Bundeswehry oraz posuwanie się NATO i Bundeswehry do linii Odry 1991: Sympozjum w Fürstenfeldbruck – spotkanie mające na celu zaplanowanie rozwoju Niemiec w ofensywną potęgę militarną 1992: Federalny Trybunał Konstytucyjny upoważnia niemiecki parlament do autoryzowania misji wojskowych zwykłą większością głosów 1995: Zaangażowanie RFN w wojnę w Bośni 1999: RFN bierze udział w wojnie w Kosowie, przeprowadzając naloty mające na celu zniszczenie Jugosławii 2001 i kolejne: Utworzenie Dowództwa Operacyjnego, wcześniej zakazanego przez Umowę Poczdamską z 1945 r. 2002: Wejście do wojny przeciwko Afganistanowi 2005 i kolejne: różne misje Bundeswehry u wybrzeży Libanu, nad krajami bałtyckimi, w Somalii i na Morzu Egejskim, w Mali itd. Od 2017 r: Rozmieszczenie grupy bojowej NATO na Litwie z 500 żołnierzami Bundeswehry 2022: Przyjęcie kredytu wojennego w wysokości 100 mld i zmiana niemieckiej konstytucji Dostawy broni do Ukrainy na dużą skalę Od 2023 r: Wsparcie ludobójstwa Izraela w Strefie Gazy dostawami broni Oskarżenie Nikaragui przed Międzynarodowym Trybunałem Sprawiedliwości; operacja morska na Morzu Czerwonym.
3. Pożyczki wojenne, praca przymusowa i magnaci zbrojeniowi
Budowana jest gospodarka wojenna.
| Pytanie brzmi: „ile gospodarki rynkowej jest możliwe, a ile gospodarki planowej jest konieczne w czasach wojny w Europie? „15 (Andre Wüstner, przewodniczący Niemieckiego Stowarzyszenia Sił Zbrojnych, 2024). |
Gospodarka wojenna oznacza dostosowanie gospodarki do potrzeb wojny. Obejmuje to na przykład niezależność w pozyskiwaniu surowców i energii, zwiększenie produkcji broni, oraz rozbudowę infrastruktury do transportu sprzętu wojennego i pożyczek wojennych na dużą skalę. Początki tego wszystkiego widzieliśmy w ostatnich latach.
Cel bycia niezależnym pod względem pozyskiwania energii, surowców i kluczowych technologii jest powtarzającym się tematem w prawie wszystkich dokumentach strategicznych Niemiec. W tym celu opracowano dodatkową strategię surowcową (Rohstoffstrategie). Temat ten odgrywa również ważną rolę w strategii bezpieczeństwa narodowego (Nationalen Sicherheitsstrategie). Cele obejmują zmniejszenie importu surowców z Chin, rozwój kluczowych technologii w kraju i wzmocnienie nowych partnerstw energetycznych, aby pomóc zrównoważyć zależność od rosyjskich dostaw energii.
Cel ten został również podkreślony w Strategii Bezpieczeństwa Narodowego i Przemysłu Obronnego (Nationalen Sicherheits- und Verteidigungsindustriestrategie – SVI), która została odnowiona w listopadzie 2024 roku. W obszarze technologii zbrojeniowej, a także konserwacji i napraw, celem jest osiągnięcie całkowitej samowystarczalności, aby nie być zależnym od obcych krajów w przypadku „sytuacji awaryjnej”. Według SVI, klauzula cywilna powinna zostać zniesiona, aby móc umieścić wszystkie badania i naukę w służbie militaryzacji. Z pewnością będzie to jeden z punktów programu na uniwersytetach i w instytutach badawczych w ciągu najbliższych kilku lat i miejmy nadzieję, że spotka się z oporem.
Chociaż niemiecki przemysł zbrojeniowy nie był do tej pory w złym stanie, w ciągu najbliższych kilku lat ma zostać znacznie pobudzony: dzięki państwowym gwarancjom zakupu, dotacjom lub, w razie potrzeby, bezpośredniej interwencji państwa. Państwo niemieckie przejęło już udziały w firmie zbrojeniowej Diehl, a obecnie trwają negocjacje z Thyssen Krupp Marine Systems. Budowa nowych zakładów Rheinmetall, w tym jednego dużego na Ukrainie, który dostarczałby broń bezpośrednio na linię frontu, również odgrywa ważną rolę w ogólnych planach niemieckiego imperializmu.
Rekrutacja pracowników dla przemysłu zbrojeniowego ma być również wspierana, albo w formie finansowania przekwalifikowania pracowników, albo w formie transferu zwolnionych pracowników z przemysłu motoryzacyjnego do firm zbrojeniowych. Takie przypadki miały ostatnio miejsce w Rheinmetall, który zatrudnił zwolnionych pracowników niemieckiej firmy Continental.16
Kredyty wojenne
Jednym z pierwszych działań w ramach Zeitenwende było przyjęcie 100-miliardowego specjalnego funduszu dla Bundeswehry. Nazwa fundusz specjalny jest myląca: nie jest to dar niebios, ale zwykła pożyczka, która musi zostać spłacona z budżetu federalnego do 2031 r. – poprzez cięcia wydatków i środki oszczędnościowe. Specjalny fundusz został ustanowiony poprzez zmianę niemieckiej konstytucji i został wykorzystany do zwiększenia budżetu obronnego do 2% produktu krajowego brutto (PKB). Ponieważ wzrost ten zostanie wykorzystany do 2027 r., rozważana jest nowa pożyczka wojenna w wysokości 300 mld euro. Istnieje jednak również wiele głosów w polityce, biznesie i siłach zbrojnych, które chcą na stałe zwiększyć regularny budżet wojskowy to co najmniej 2%, a wielu nawet chce, aby wzrósł on do 3 lub 4% PKB. Alice Weidel z Alternative für Deutschland (AfD) niedawno trafiła na pierwsze strony gazet, gdy wezwała do podniesienia tej liczby do 5%. Zauważmy, że tej prawicowej partii AfD udało się zdobyć drugie miejsce pod względem liczby głosów w niedawno zakończonych wyborach w Niemczech.
Na co idą pieniądze? 17% na przygotowania wojenne* 5% na Bürgergeld (rodzaj gwarantowanego dochodu minimalnego), 3,3% na wydatki zdrowotne, 0,22% na kursy integracyjne i językowe *Prowizoryczny budżet federalny 2025: Bundeswehra, kraje partnerskie i fundusze specjalne |
| Wskazówki do dalszej lektury (w języku niemieckim): Jürgen Wagner, Im Rüstungswahn. Deutschlands Zeitenwende zu Aufrüstung und Militarisierung. Wydawnictwo PapyRossa, 2022. |
Kryzys gospodarczy – dla kogo właściwie?
Niemcy są trzecią co do wielkości gospodarką na świecie, po Stanach Zjednoczonych i Chinach. Opierają się głównie na eksporcie maszyn, technologii, a w szczególności motoryzacji. Ze względu na szybki rozwój technologiczny i cyfrowy, oraz wykorzystanie odnawialnych źródeł energii, niemiecki przemysł również musi zostać przekształcony, aby umocnić swoją pozycję na świecie. Terminy transformacja energetyczna i Przemysł 4. 0 kształtują debatę od kilku lat. W dłuższej perspektywie transformacja energetyczna przejdzie na wodór, aby zapewnić sobie konkurencyjność i niezależność, jednak nie jest to pozbawione kontrowersji.
Wszystkie te środki wiążą się z dużą liczbą redukcji zatrudnienia – widzimy pierwsze kroki w tym kierunku w zwolnieniach, które zostały ogłoszone lub już przeprowadzone przez wiele firm. Transformacja jest jednak chwiejna, przejście na odnawialne źródła energii nie przebiega tak szybko i płynnie, jak planowano, postęp technologiczny maleje, a eksport (zwłaszcza niemieckich samochodów do Chin) słabnie. Ponadto wzrost cen energii spowodowany sankcjami nałożonymi przez Zachód na Rosję sprawia, że kraj ten staje się mniej atrakcyjny, jako lokalizacja dla biznesu i zmniejsza jego konkurencyjność. Niektóre firmy przenoszą swoją produkcję za granicę, ponieważ mogą tam osiągnąć wyższe zyski ze względu na tańsze koszty pracy i prowadzenia działalności.
Część niemieckiej gospodarki znajduje się w kryzysie, a niemiecka klasa rządząca walczy obecnie o znalezienie najskuteczniejszego sposobu radzenia sobie z nim. Ale kogo tak naprawdę dotyka kryzys? Podczas gdy wypłaty dywidend w 2023 r. osiągnęły rekordowy poziom, wskaźniki ubóstwa rosną. Wzrost cen, spadek płac realnych i zwolnienia uderzają w klasę robotniczą – podczas gdy stopa zysku monopoli rośnie. Aby zapobiec poważnym niepokojom społecznym, państwo niemieckie próbowało ograniczyć zubożenie poprzez środki takie jak premia związana z inflacją, która jednak jest również finansowana z dochodów podatkowych, a tym samym z wynagrodzeń pracowników.
| Kto jest dotknięty ubóstwem? 16,8% populacji (z czego 2/3 pracuje lub jest na emeryturze), co piąta kobieta w wieku powyżej 65 la, 22% wszystkich dzieci, 43% wszystkich samotnych rodziców 2022: największa realna utrata płac od 2008 r. Od 2020 r. ceny żywności wzrosły o 30% Od 2020 r. ceny energii elektrycznej dla gospodarstw domowych wzrosły o prawie 50%. Ponad 200 000 rodzin zostało pozbawionych prądu w 2024 r. | W 2023 r. dystrybucja dywidend spółek DAX osiągnęła rekordowy poziom 55 mld euro. Sprzedaż najsilniejszych niemieckich spółek DAX w 2023 r. w euro18: 1. VW – 322 mld euro, 2. Allianz – 161,7 mld euro 3. BMW – 155,5 mld euro 4. Mercedes – 153 miliardy, Telekom – 112 mld Cena energii elektrycznej dla przemysłu pozostaje taka sama od 2020 r. (z wyjątkiem 2022 r.) → dzięki ogromnym ulgom podatkowym ze strony państwa. |
Cięcia socjalne, wydłużenie godzin pracy, praca przymusowa
| „Armaty i masło oznaczają `Schlaraffenland` (krainę mlekiem i miodem płynącą) „19 (szef Ifo Clemens Fuest, 2024). |
Wojna kosztuje. Pieniądze te nie pochodzą od firm, ale od pracowników, emerytów, bezrobotnych. Koszty zbrojeń i przygotowań do wojny są finansowane poprzez środki oszczędnościowe w dziedzinie edukacji, usług socjalnych i zdrowia – tak było w przeszłości i nie inaczej jest dzisiaj.
Od pewnego czasu biznes i polityka wysuwają różne żądania: godziny pracy mają zostać uelastycznione, tj. zwiększone, a okresy odpoczynku mają zostać zniesione – innymi słowy, rozmieszczenie siły roboczej ma być całkowicie dostosowane do potrzeb i zysków firm. Reforma emerytalna jest już od jakiegoś czasu na porządku dziennym. Plan zakłada podniesienie wieku emerytalnego i rozszerzenie prywatnych, opartych na spekulacjach planów emerytalnych – na wzór Stanów Zjednoczonych, gdzie wysokość emerytury już teraz zależy od szczęścia w spekulacjach.
Bürgergeld ma zostać zniesiony i zastąpiony dochodem podstawowym z obowiązkową pracą, tj. każdy ma być zmuszony do podjęcia jakiejkolwiek pracy. W Turyngii wymóg pracy przymusowej został już przetestowany na uchodźcach, a według CDU powinien teraz zostać rozszerzony na odbiorców dochodu obywatelskiego. Jeśli nie zastosujesz się do przymusowej pracy, świadczenia zostaną obcięte. Politycy twierdzą, że praca musi być znowu opłacalna, zwłaszcza w sektorze niskich płac. Oczywiste jest, że praca przymusowa z pewnością nie zwiększy realnych wynagrodzeń pracowników, a zamiast tego doprowadzi jedynie do ich obniżenia.
Niemniej jednak podział na osoby o niepewnym zatrudnieniu i osoby w najbardziej niepewnej sytuacji jest popularnym i niestety skutecznym środkiem dominacji. Z jednej strony środki te doprowadzą do zgromadzenia funduszy niezbędnych do przeprowadzenia zbrojenia, a z drugiej strony mają na celu zwiększenie zysków przedsiębiorstw poprzez rozszerzenie możliwości wyzysku pracowników.
W przyszłości nastąpi jeszcze ostrzejsza selekcja: pożądani będą użyteczni i kompatybilni migranci – „wykwalifikowani pracownicy”. Jest to całkowicie zgodne z interesami niemieckiego biznesu, którego bogactwo opiera się w dużej mierze na wyzysku zagranicznej, głównie wschodnioeuropejskiej siły roboczej. Obecne zaostrzenie przepisów imigracyjnych ma na celu zmuszenie tych pracowników do przyjęcia jakiejkolwiek pracy, przy jednoczesnym obniżeniu płac. Do tego dochodzą środki takie jak karty płacowe, cięcia w usługach socjalnych i deportacje, które mają na celu wywarcie presji, lub pozbycie się tych migrantów, którzy są mniej łatwi do wykorzystania.
Gazeta Frankfurter Allgemeine Zeitung ma następującą wiadomość dla niemieckiego rządu: „[…] pytanie brzmi: czołgi czy przedszkole? Ci, którzy nie mogą sobie z tym poradzić teraz, nie będą mieli odwagi podejmować trudnych decyzji dla ludności w normalnych czasach.”20
Ponad 55% pracowników UE pochodzi z krajów rozszerzenia UE na wschód
Osoby o pochodzeniu migracyjnym są dwukrotnie bardziej narażone na ryzyko ubóstwa
Migranci trzykrotnie częściej niż Niemcy pracują tymczasowo, odsetek migrantów w sektorze niskopłatnym wynosi 35%, dla Niemców jest to 16%
4. Egzekutor Zeitenwende poszukiwany
Trump elected and the Ampelcoalition is out
Od czasu wyborów prezydenckich Trumpa i upadku koalicji, wszystkie główne partie w Niemczech próbują zaprezentować się jako najbardziej odpowiedni wykonawcy Zeitenwende. W mediach, gospodarce i wojsku podkreśla się pozornie niewystarczające wyniki koalicji, ukrywając w ten sposób szybkie działania wojenne ostatnich lat. Obecne warunki nie wydają się jeszcze wystarczające do wojny na dużą skalę. Powiązany z rządem think tank Niemieckie Towarzystwo Polityki Zagranicznej (Deutsche Gesellschaft für Auswärtige Politik – DGAP) mówi o poprzednim rządzie koalicyjnym, co następuje: “W żadnym momencie nie było rozpoznawalnej próby stania się rządem Zeitenwende. (…) Niemcy są największym krajem w Europie, drugim co do wielkości krajem NATO, a obecnie nawet trzecią co do wielkości gospodarką na świecie. Wiąże się to z odpowiedzialnością (…) Im bardziej konsekwentnie nowy niemiecki rząd będzie w stanie nadać priorytet oczywistości, a mianowicie obronie, gospodarce, migracji, tym lepiej Niemcy będą w stanie poradzić sobie z wyzwaniem Trumpa.” 21 I tak Trump, niemieckie zbrojenia i wsparcie dla Ukrainy były kluczowym tematem przemówień po zerwaniu koalicji. Robert Habeck, minister gospodarki i ochrony klimatu, postulował, że Niemcy mają do odegrania rolę w Europie i był w tym wspierany przez Baerbock. Baerbock chciała „myśleć jeszcze szerzej (…) i uczynić to szerzej (…)” w zakresie bezpieczeństwa europejskiego 22. Dla Scholza ważne było, aby po wyborach w USA wysłać sygnał, że na Niemczech można polegać w kwestii Ukrainy.23
Obecnie nie jest jeszcze jasne, w jakim stopniu zmieni się polityka USA na Ukrainie. Możliwe jest jednak, że potencjał USA zostanie zmniejszony w celu skierowania go przeciwko Chinom. W związku z tym Stany Zjednoczone pozostawiłyby lukę w finansowaniu, przezbrojeniu i mobilizacji wojennej, którą niemiecki imperializm chętnie by wypełnił – całkowicie zgodnie z rolą Niemiec jako europejskiego filaru NATO. Taki był od dawna ton rządzących, a Kiloński Instytut Gospodarki Światowej (Institut für Weltwirtschaft) napisał jeszcze przed wyborami w USA: „Europejska odpowiedzialność za wspieranie Ukrainy i odstraszanie wzrośnie, gdy siły Stanów Zjednoczonych będą coraz bardziej związane z Azją i polityką wewnętrzną „24.
Pod tym względem nowa administracja Trumpa służy, jako wygodny pretekst do legitymizacji intensyfikacji przygotowań wojennych i zwiększenia wydatków wojskowych, które były już na porządku dziennym.
Niemieckie wybory parlamentarne 2025
Kwestia przyszłego finansowania przygotowań do wojny, czyli rozwoju gospodarki wojennej, była jedną z kwestii, które podzieliły poprzedni rząd koalicyjny. Nie powinno to jednak przesłaniać faktu, że jest to przypadek zastąpienia jednego rządu wojennego innym. Pytanie brzmi, kto jest w stanie, z punktu widzenia polityki władzy, wdrożyć Zeitenwende tak szybko i skutecznie, jak to możliwe, aby potwierdzić pozycję niemieckiej gospodarki na rynku światowym, a tym samym być w stanie zmobilizować wystarczające poparcie społeczne. Na tym polega istota kampanii wyborczej.
Uderzające jest to, że partia AfD przedstawiła się jako odpowiedni wykonawca Zeitenwende i jest również promowana w tym sensie. Partia opowiada się za zbrojeniami na dużą skalę, dewastacją społeczną i skrajnym jingoizmem (brytyjskie określenie przesadnego patriotyzmu, zbliżone w swej formie do skrajnego nacjonalizmu). Jednocześnie cieszy się rosnącą popularnością. Dzięki nacjonalistycznej retoryce „najpierw Niemcy”, która oznacza nic innego jak „najpierw wojna” i ogólne przygotowanie do wojny, partia spotyka się z aprobatą rządzącego establishmentu. Retoryka, którą AfD czasami słyszy przeciwko USA, lub za pokojem z Rosją, to ostatecznie puste słowa. Dla AfD o wiele bardziej chodzi o to, jakie rzeczywiste lub domniemane wady ma obecnie dla Niemiec wojna na Ukrainie. Zamiar i program AfD, aby przekształcić Niemcy w machinę wojenną, jest pewny – a w dłuższej perspektywie może to również obejmować wojnę z Rosją. W obecnej sytuacji pozostanie to przynajmniej w interesie niemieckiego imperializmu. AfD zawsze opowiadała się za członkostwem Niemiec w NATO, dozbrojeniem i obowiązkową służbą wojskową. Nie należy dać się zwieść temu, że pozuje ona na partię pokojową.
Nowo utworzony sojusz Bündnis Sahra Wagenknecht (BSW) opiera się głównie na byłych wyborcach SPD (Sozialdemokratische Partei Deutschlands), lub Partii Lewicy (Die Linke), którzy nie zgadzają się już z pro-NATO-wskim kursem swojej partii. W niektórych kwestiach BSW zajmuje stanowiska zupełnie sprzeczne z obecną polityką, na przykład w kwestii dostaw broni do Izraela, czy na Ukrainę. To właśnie z tego powodu wielu członków ruchu pokojowego pokłada nadzieje w projekcie nowej partii.
Czyniąc to, BSW nie sprzeciwia się również zasadniczo filarom niemieckiej polityki wojennej: na przykład opuszczenie sojuszu wojskowego NATO nie jest żądaniem. Podczas negocjacji koalicyjnych w Turyngii BSW chciała uczynić kwestię rozmieszczenia amerykańskich rakiet średniego zasięgu, a następnie pochwaliła porozumienie w kolejnym fragmencie umowy koalicyjnej jako sukces: “Krytycznie podchodzimy do rozmieszczenia i użycia rakiet bez udziału Niemiec”. Dla BSW problemem nie jest rozmieszczenie, ale fakt, że Niemcy nie mają nic do powiedzenia w sprawie użycia rakiet przeciwko Rosji. Postawa ta z pewnością nie reprezentuje wszystkich członków lub zwolenników BSW, ale reprezentuje jej przywództwo.
| CDU: Zniesienie „Bürgergeld”, podstawowego wsparcia dochodu z obowiązkiem pracy Wprowadzenie obowiązkowej służby wojskowej za co najmniej 2% PKB na wydatki wojskowe | BSW: przeciwko wprowadzeniu obowiązkowej służby wojskowej dla „odpowiednio wyposażonej” Bundeswehry |
| SPD: co najmniej 2% PKB na wydatki wojskowe „elastyczna służba wojskowa” | FDP (Wolna Partia Demokratyczna): Ograniczenie prawa do strajku w sprawie dostaw Taurusa do Ukrainy o wartości co najmniej 2% PKB dla wojska |
| AfD: Zwiększenie budżetu wojskowego, apeluje o 5% PKB Wprowadzenie obowiązkowej służby wojskowej | Grüne (Zieloni): „znacznie więcej” niż 2% PKB na wojsko, Habeck wzywa do 3,5% na przystąpienie Ukrainy do NATO |
Kontekst: Strefa wpływów niemieckiego imperializmu
Szczególną cechą niemieckiego imperializmu była zawsze jego pozycja gospodarczej potęgi światowej przy stosunkowo mniejszym terytorium i militarnej strefie wpływów. Wynika to z faktu, że późne powstanie państwa niemieckiego oznaczało, że niemiecki imperializm był w stanie zająć mniej kolonii i wojskowych stref wpływów niż Anglia czy Francja. W rezultacie część niemieckich rozważań zawsze dotyczyła tego, jak rozszerzyć swoje strefy wpływów politycznie i militarnie, co stało się istotnym czynnikiem napędzającym pierwszą i drugą wojnę światową.
Po klęsce faszyzmu w 1945 r. niemiecki imperializm znalazł się w nowym kontekście. NATO było jego szansą na przezbrojenie i rozbudowę militarną, nawet jeśli oznaczało to zależność wojskową, zwłaszcza od USA. Między Niemcami a USA zawsze toczyła się walka o władzę gospodarczą, co widać choćby po wysadzeniu gazociągu Nord-Stream II. Jest oczywiście jasne, że USA znacznie przewyższają Niemcy zarówno pod względem militarnym, jak i gospodarczym.
Równolegle do ekspansji swojej potęgi militarnej w ramach NATO, niemieccy imperialiści zawsze dążyli do ekspansji władzy w ramach UE. Na przykład niemieckie firmy monopolistyczne zostały znacznie wzmocnione w trakcie ekspansji UE na wschód, uzyskując pozornie nieograniczony dostęp do taniej siły roboczej i ogromnych rynków konsumenckich. Trudność UE polega jednak na tym, że państwa UE mają bardzo różne interesy, co widać na przykład w przypadku Polski, czy Węgier. Oczywiście Stany Zjednoczone również odgrywają tu ważną rolę, ponieważ starają się trzymać Polskę na dystans od Niemiec, a zatem same angażują się militarnie. Dla Niemiec celem jest wzmocnienie własnej pozycji, aby wzmocnić niemieckie interesy w Europie.
W jednej z naszych publikacji na temat wojny na Ukrainie stwierdziliśmy: „Zerwanie z NATO nie jest możliwe dla Niemiec w przewidywalnej przyszłości, niezależnie od tego, która siła polityczna jest u władzy. Można to wytłumaczyć wyłącznie stosunkowo niskimi zdolnościami wojskowymi wymaganymi do samodzielnego działania na poziomie międzynarodowym lub przeprowadzania poważnych konfrontacji wojskowych na własną rękę. Niemcy chcą stać się wiodącą potęgą i dążą do tego celu poprzez NATO. Niemiecki imperializm dąży do uzyskania pozycji na równi z USA w sojuszu transatlantyckim i wyraźnie (militarnie), dominującej roli w Europie. Aby to osiągnąć, Niemcy wykorzystują swoją pozycję w NATO, ale także w UE. Wykorzystują UE do wywierania presji na USA, kładąc większy nacisk na budowanie zdolności w UE i możliwość działania bardziej niezależnie od USA. NATO służy niemieckiemu imperializmowi jako sposób na wzmocnienie swoich interesów politycznych w UE i, na przykład, zwiększenie presji na Francję „25.
| „Założenie środkowoeuropejskiego stowarzyszenia gospodarczego poprzez wspólne umowy celne, obejmujące Francję, Belgię, Holandię, Danię, Austro-Węgry, Polskę i ewentualnie Włochy, Szwecję i Norwegię, ma zostać osiągnięte. To stowarzyszenie, prawdopodobnie bez wspólnej konstytucyjnej głowy, pod zewnętrzną równością jego członków, ale faktycznie pod niemieckim przywództwem, musi ustabilizować gospodarczą supremację Niemiec nad Europą Środkową.“26 (Kanclerz Rzeszy Theobald von Bethmann Hollweg 1914) |
5. Budowany jest front domowy
Oprócz zbrojeń wojskowych i gospodarczych, Zeitenwende oznacza również ideologiczną mobilizację społeczeństwa: front domowy musi istnieć, jeśli wojna ma być prowadzona. Jeszcze przed 2022 rokiem wielokrotnie ubolewano nad brakiem świadomości Niemców na temat wojny i militaryzacji. Baerbock postulowała, że nie możemy stać się „zmęczeni wojną”, a dowódcy Bundeswehry niedawno wezwali do niezbędnego „nastawienia” do wojny.27 W tym sensie działania mające na celu przygotowanie niemieckiego społeczeństwa do wojny zostały zintensyfikowane w ciągu ostatnich trzech lat.
| „Musimy pracować nad mentalnością populacji. (…) Każdy może zacząć od siebie, we własnym gospodarstwie domowym. Naprawdę nie trzeba być preppersem. Ale jeśli umieścisz w piwnicy dziesięć litrów wody i kilka puszek makaronu, to nigdy nie zaszkodzi. (…) I trzeba być przygotowanym na to, że ciężko ranny żołnierz będzie leczony najpierw, a pacjent z wyrostkiem robaczkowym później. Trzeba przygotować ludność na te aspekty, aby je zrozumiała. „28 (Michael Giss, dowódca Dowództwa Krajowego Badenii-Wirtembergii, 2025 r.) |
Proces przeciwników wojny i ludobójstwa
Jednym z wypróbowanych i przetestowanych środków jest kryminalizacja tych, którzy wypowiadają się przeciwko przebiegowi wojny. W październiku 2022 r. sekcja 130 została rozszerzona o paragraf 5, który kryminalizuje „publiczne przyzwalanie, zaprzeczanie i rażące trywializowanie” „ludobójstwa, zbrodni przeciwko ludzkości i zbrodni wojennych”, „jeśli czyn jest popełniony w sposób mogący podżegać do nienawiści lub przemocy i zakłócać spokój publiczny „29. Kara waha się od grzywny do trzech lat pozbawienia wolności. Kluczową kwestią jest jednak to, że to, co jest uważane za ludobójstwo lub zbrodnię przeciwko ludzkości, nie opiera się na ustaleniach naukowych, lub ocenach prawnych, ale podlega arbitralności organów ścigania, innymi słowy, podlega niemieckiemu imperializmowi i jego racji stanu.
W szczególności państwo niemieckie chce stłumić odmienne wypowiedzi na temat wojny w Ukrainie i od 2022 r. postawiło wiele zarzutów karnych. Jednym z poszkodowanych był działacz pokojowy Heinrich Bücker, któremu postawiono zarzuty po przemówieniu upamiętniającym niemiecką inwazję na Związek Radziecki.30
Prawie rok później wzrosła liczba oskarżeń aktywistów, którzy sprzeciwiali się ludobójstwu popełnionemu przez Izrael w Strefie Gazy. Również w tym przypadku od października 2023 r. postawiono liczne zarzuty. Oprócz zarzutów karnych wobec aktywistów, państwo niemieckie zakazało organizowania się i prowadzenia działalności różnym organizacjom, w tym Samidoun i Palestine Solidarity Duisburg (PSDU). Uzasadniano to głównie oskarżeniami o antysemityzm, zgodnie z którymi każda krytyka Izraela jako okupanta i potęgi kolonialnej jest uznawana za antysemicką. Wraz z rezolucją w sprawie antysemityzmu przyjętą jesienią 2024 r., taka praktyka utożsamiania antysyjonizmu z antysemityzmem została następnie włączona w ramy instytucjonalne. Wielu palestyńskich aktywistów sprzeciwia się kryminalizacji i ściganiu, w tym Komitet Przeciwko Zakazowi Solidarności z Palestyną w Duisburgu.
Komitet Przeciwko Zakazowi Solidarności z Palestyną Duisburg |
Media jako bębniarz wojenny
| „Podobnie jak Wehrmacht pod Kurskiem w 1943 r., armia ukraińska próbowała w 2023 r. przełamać głęboko osadzony, dobrze rozwinięty system pozycji obronnych na południowy wschód od Zaporoża. Podobnie jak w 1943 roku, nadzieje pokładano w doskonałych niemieckich czołgach – wówczas „Tygrysach” i „Panterach” – 80 lat później „Leopardach”. Podobnie jak Wehrmacht w 1943 r., ukraińska armia również poniosła porażkę w 2023 r., między innymi z powodu niemal niekończących się pól minowych i ogromnej przewagi liczebnej artylerii wroga. Wydaje się jednak, że Ukraina wyciągnęła właściwe wnioski ze swojej porażki. W przeciwieństwie do Hitlera 80 lat wcześniej. „31 (Roman Töppel w Handelsblatt, 2024) |
Główne niemieckie media, „czwarta władza”, która zawsze była ściśle powiązana z polityką, think tankami i sieciami, odgrywają ważną rolę w zmieniających się czasach. Czasami działają jako katalizator, np. w sprawie dostawy czołgów Leopard II, a następnie jako pozorny głos rozsądku – w zależności od sytuacji i wymagań. Stosowane środki to: Selektywne raportowanie, pomijanie informacji i kontekstu, lub jawnie fałszywe stwierdzenia. W domach mediowych linie polityczne są przekazywane z góry; u publicznych nadawców w przeszłości wielokrotnie dochodziło do wycieków dokumentów, które dyktowały dziennikarzom określone sformułowania. Nie wspominając już o wyraźnej orientacji politycznej centralnych firm medialnych, które wyraźnie zaangażowały się w syjonistyczną, transatlantycką i antykomunistyczną linię, takich jak Springer-Verlag.
Podczas gdy rozpowszechnia się przerażające historie o rekrutacji w Rosji, nie pokazuje się filmów z przymusowej rekrutacji w Ukrainie, gdzie młodzi mężczyźni są wciągani do furgonetek na ulicy. Nie ma też oczywiście głosów i obrazów, które dokumentują wojnę ukraińskiego rządu przeciwko Ługańskiej Republice Ludowej i Donieckiej Republice Ludowej od 2014 roku, biorąc pod uwagę, że wciąż można znaleźć tego rodzaju raporty sprzed 2014 roku. Wybiórcze sformułowania również pomagają, więc wszędzie można przeczytać o „brutalnej wojnie Rosji z naruszeniem prawa międzynarodowego” i „kontrolowanym przez Hamas Ministerstwie Zdrowia w Gazie”. Z drugiej strony, dziennikarze sprzeciwiający się Zeitenwende są zniesławiani i odwoływani.
Jednym z takich przykładów jest były korespondent NDR Patrik Baab, który relacjonował referenda w republikach ludowych. Udokumentował on uporządkowany i przejrzysty proces i nie znalazł żadnych dowodów, aby wątpić w jego wyniki, co doprowadziło do zwolnienia go ze stanowiska wykładowcy na Uniwersytecie w Kilonii. Dzieje się tak, ponieważ informacje, które nie pasują do niemieckich ram podżegania wojennego, są „dezinformacją” i „wrogą propagandą”. A jeśli o to chodzi, nie stroni się od cenzury: w ciągu ostatnich trzech lat jej ofiarą padły różne rosyjskojęzyczne i palestyńskie kanały medialne, takie jak Russia Today, RIA Novosti, Der erste Kanal czy Resistance News Network. Kanały te nie są już oficjalnie dostępne w Niemczech. Mechanizmy kontroli w mediach społecznościowych również zostały zaostrzone: zmiany polityki w Meta i X, zakaz Tik-Tok w USA i aresztowanie założyciela Telegrama Pavla Durovsa, by wymienić tylko kilka głośnych przypadków.
Jednocześnie zbrojenia i militaryzacja są normalizowane w mediach i życiu publicznym: Reklamy Bundeswehry w szkołach, na uniwersytetach czy w siłowniach, autobusy pasażerskie z logo Bundeswehry czy zdjęcia polityków federalnych w czołgach i myśliwcach itp. można teraz regularnie oglądać. Najwyraźniej Bundeswehra stała się teraz „najsilniejszym ruchem pokojowym w Niemczech”, podczas gdy przeciwnicy wojny są „lumpenpacyfistami” – to retoryka à la Zeitenwende w historii.
| Wskazówki do dalszej lektury (w języku niemieckim): Renate Dillmann: Medien. Power. Opinia. Na drodze do gotowości wojennej. Wydawnictwo PapyRossa, 2024. |
Rusofobia ma długą tradycję
Antysłowiański rasizm ma w Niemczech długą tradycję: od pierwszej i drugiej wojny światowej po zimną wojnę i przełom wieków. „Rosjanie” są postrzegani, jako zagrożenie dla Europy i Niemiec. Jednak różnica między NRD a RFN jest ważna: podczas gdy naród rosyjski był uważany za bratni naród w NRD, antyrosyjska agitacja trwała płynnie w RFN.
Od 2022 r. rosyjscy artyści muszą przechodzić testy opozycyjne, a w razie wątpliwości mają zakaz udziału w życiu publicznym. Programy telewizyjne mówią, że Rosjanie mogą wyglądać na Europejczyków, ale nie są Europejczykami i mają inny stosunek do przemocy i śmierci, w stylu niemieckiego ministra spraw zagranicznych, który deklaruje, że Rosja musi zostać „zrujnowana”. To, co nie udało się Niemcom w dwóch wojnach światowych, ma zostać osiągnięte w trzeciej próbie. Antyrosyjskiemu podżeganiu towarzyszy antymuzułmański rasizm. Niestety, agitacja i mobilizacja ideologiczna przynoszą efekty: Nawet jeśli wyniki niekoniecznie można uogólnić, 82% respondentów w ankiecie przeprowadzonej przez Fundację Körbera stwierdziło, że postrzegają Rosję jako zagrożenie dla Niemiec.32 Ideologiczna mowa nienawiści skutkuje również przemocą. Na przykład, rosyjskojęzyczne osoby, kluby i sklepy są coraz częściej atakowane od 2022 roku..33
| Tips for further reading (in german): Hannes Hofbauer, Feindbild Russland: Geschichte einer Dämonisierung. Promedia Publishing House, 2016. |
RFN w rasistowskiej ofensywie
| „The poison of Islam is not only reaching people’s minds abroad, it is also reaching people here.“34 (Katharina Gröge, Grüne) |
Najpóźniej od października 2023 r. rasistowska ofensywa w Niemczech nabrała tempa. Deportacja, deportacja, deportacja to nowe motto. Podczas gdy minister finansów Lindner chce znieść wszystkie „zakazy myślenia” w polityce migracyjnej, a Zieloni podsycają antymuzułmańską nienawiść stwierdzeniami takimi jak „trucizna islamu”, Friedrich Merz, nowy kanclerz, wzywa do „zatrzymania migrantów na granicy”. Według lidera CDU, problemy kraju – rozpadające się szkoły, niedobór mieszkań oraz problemy w systemach edukacji i opieki zdrowotnej – są „konsekwencją kraju przytłoczonego migracją”. Tymczasem Scholz, „kanclerz deportacji”, chwali się, że dokonał „największego zwrotu w polityce migracyjnej w ciągu ostatnich 20 lat”. Zgodnie z duchem Zeitenwende w historii, głosy sprzeciwu nie są już słyszane. FRG ma być przystosowana do czasów wojny i kryzysu. Migranci są stygmatyzowani i wykorzystywani w celu stworzenia scenariusza zagrożenia: „importowani antysemici” i „seksistowscy obcokrajowcy niezdolni do demokracji” zniszczą naszą demokrację od wewnątrz. Podczas gdy groźne kłamstwa nie zawsze przynoszą pożądany skutek w polityce zagranicznej, przyczyniają się one do ideologicznej mobilizacji i formowania narodowego kolektywu. Spektakl antyimigracyjny ma obniżyć płace i stworzyć ujście dla rządzącego kryzysu: krytyka zbrojeń, dostaw broni, sankcji i upadku społecznego ma zostać zepchnięta na dalszy plan i przekierowana na rasistowską i szowinistyczną agitację.
„Niemiecka odpowiedzialność”
Można by pomyśleć, że niemiecka historia, a w szczególności odpowiedzialność za największe ludobójstwo, jakie miało miejsce, powinna stanowić przeszkodę w zbrojeniu się na kolejną wojnę światową – ale jest wręcz przeciwnie. Od czasu ataku na Serbię w 1999 roku, Holokaust stał się częścią standardowego repertuaru niemieckiej propagandy wojennej. Polityk Partii Zielonych Joschka Fischer ukuł slogan „Nigdy więcej Auschwitz” jako legitymację dla niemieckich bombardowań Serbii. I tak, w imię Holokaustu, wspiera się dziś ludobójstwo w Strefie Gazy. Żydzi, którzy sprzeciwiają się instrumentalizacji Holokaustu w celu usprawiedliwienia, trwających zbrodni przeciwko narodowi palestyńskiemu, spotykają się z wrogością i oskarżeniami.
Poza tym możliwe było uzasadnienie rozbudowy militarnej przeciwko Rosji za pomocą następującej narracji: Niemcy nie ponosiły wyłącznej winy za II wojnę światową, lecz dzieliły ją ze Związkiem Radzieckim. Jednak w przeciwieństwie do Rosji, Niemcy przezwyciężyły własną historię dążenia do światowej dominacji i agresji. Ze względu na swoją faszystowską przeszłość są zatem predestynowane do rozpoznawania i zwalczania „systemów autorytarnych”. Z tego wynika historyczna i moralna odpowiedzialność „nowych, demokratycznych Niemiec” za umieszczenie dzisiejszej „autorytarnej Rosji” na jej miejscu – nawet za pomocą środków wojennych. Ten historyczny rewizjonistyczny pogląd został sformułowany w rezolucji UE w 2019 r., zapewniając ideologiczne narzędzie dla tej rewanżystowskiej polityki.35
To właśnie ten rewizjonizm historyczny jest obecnie egzekwowany przez rząd w dni pamięci, takie jak 8 maja, dzień zwycięstwa nad niemieckim faszyzmem: Od 2022 roku eksponowanie symboli Związku Radzieckiego lub Federacji Rosyjskiej, oraz odtwarzanie radzieckich pieśni, takich jak „Święta Wojna”, w miejscach takich jak Pomnik Wojny Radzieckiej w Treptower Park zostało zakazane. W ostatnich latach w Berlinie policja wielokrotnie konfiskowała czerwone flagi, flagi Związku Radzieckiego lub wstążki św. W Niemczech ludzie powinni zapomnieć, kto wyzwolił Niemcy i świat od faszyzmu: Związek Radziecki i Armia Czerwona.
Tło: Rehabilitacja faszyzmu
Faszyzm był i jest środkiem przygotowania i prowadzenia wojny. Funkcję tę spełniał zarówno faszyzm w Niemczech, jak i ten wspierany za granicą. Po klęsce niemieckiego faszyzmu jednym z pierwszych działań była jego rehabilitacja: krokiem w tym kierunku było utworzenie Bundeswehry (armii niemieckiej) w 1955 r., przy dużym zaangażowaniu i integracji byłych oficerów SS i Wehrmachtu. W tym samym czasie powstały faszystowskie grupy paramilitarne mające na celu zwalczanie sił antyimperialistycznych w Niemczech i Europie, w tym grupa Gladio. Grupa ta była finansowana i tworzona przez NATO i była odpowiedzialna za kilka ataków terrorystycznych przeciwko własnej ludności, a także za propagandę antykomunistyczną.
Ale struktury faszystowskie były również promowane i wykorzystywane za granicą. Na przykład w Ukrainie faszyści odgrywają ważną rolę, i to nie tylko od czasu faszystowskiej masakry w Odessie w 2014 roku. Podczas II wojny światowej Organizacja Ukraińskich Nacjonalistów (OUN ) walczyła u boku niemieckich faszystów przeciwko Związkowi Radzieckiemu. Związek Radziecki walczył z ukraińskim faszyzmem, ale był w stanie przetrwać uw podziemiu i w krajach zachodnich. Wraz ze wzrostem nacjonalizmu po zniszczeniu Związku Radzieckiego, faszyzm odrodził się. Pojawiły się różne faszystowskie grupy i partie, takie jak Swoboda, które zaczęły odgrywać znaczącą rolę w krajobrazie politycznym kraju. Grupy te propagowały radykalny szowinizm połączony z antykomunizmem, rusofobią i antysemityzmem. Były i są promowane w szczególności przez USA, Kanadę i RFN i są częścią dużej faszystowskiej sieci krajów NATO.
Skutki wspierania ukraińskich faszystów można odczuć także w Niemczech: Azowscy faszyści są celebrowani jako bohaterscy obrońcy ojczyzny, kolaboranci SS, tacy jak Stepan Bandera, są ukraińskimi bohaterami narodowymi, a faszystowski okrzyk „Slava Ukraini” jest uważany za honorowy okrzyk poparcia dla Ukrainy w jej walce z Rosją i od 2022 roku wielokrotnie odbija się echem w Bundestagu.
| Wskazówki do dalszego słuchania (w języku niemieckim): Podcast z Susann Witt-Stahl na temat faszyzmu na Ukrainie |
6. Trzy lata Zeitenwende – trzy lata zbyt małego oporu
Według sondaży, wiele osób krytycznie odnosi się do przebiegu wojny ogłoszonej i podjętej przez Zeitenwende. Nie ma jednak długotrwałych protestów na dużą skalę. U wielu osób można zaobserwować wycofanie, obojętność lub cynizm – być może w złudnej nadziei na uniknięcie zbliżającego się zagrożenia wojną. Co więcej, wielu lewicowych i wcześniej pokojowo nastawionych aktorów zostało zintegrowanych z dominującym dyskursem. Na przykład Partia Lewicy całkowicie porzuciła swoje antywojenne stanowisko. Głosuje za dostawami broni na Ukrainęe36, domaga się „zamrożenia” budżetu wojennego i zaostrzenia sankcji wobec Rosji, w tym działań wojskowych, jeśli zajdzie taka potrzeba..37
Wielu członków ruchu pokojowego pokładało nadzieję w nowo założonej BSW, zorganizowanej sile przeciwko wojennym zapędom. W lutym 2023 r. 50 000 osób demonstrowało przeciwko polityce wojennej; w październiku 2024 r. liczba ta była znacznie niższa. Pod przywództwem Sahry Wagenknecht BSW przynajmniej odrzuca dostawy broni, ale ogólnie jest to raczej łagodny sprzeciw wobec ogólnego dążenia do wojny.
Badania opinii publicznej na temat Zeitenwende
Od czasu proklamowania Zeitenwende opublikowano wiele różnych ankiet, które przedstawiają bardzo zróżnicowany obraz. Dostawy broni spotykają się z silną dezaprobatą, wprowadzenie obowiązkowej służby wojskowej mniej. Należy wziąć pod uwagę, że ankiety są przeprowadzane w konkretnym interesie i muszą być interpretowane w tym sensie. Niemniej jednak wnioski wyciągnięte z badań pokazują, jakie są podstawowe kwestie. W 2024 r. Bundeswehra opublikowała bardzo obszerną ankietę na temat „strachu przed wojną” i „gotowości do wojny” w Niemczech. Stwierdzono, że zatwierdzenie Zeitenwende opierało się na scenariuszu zagrożenia ze strony Rosji. W tym miejscu wyrażono jednak obawę, że „ma on tendencję do fluktuacji” i dlatego wyciągnięto wniosek: „Aby obserwowalna zmiana mentalności wśród ludności była trwała, musi jej towarzyszyć komunikacja. Wydaje się szczególnie ważne, aby nadal przekazywać obywatelom zagrożenie dla naszego bezpieczeństwa, które emanuje z Rosji z całą jasnością.”38 Mówiąc wprost, oznacza to, że potrzeba jeszcze więcej propagandy wojennej przeciwko Rosji.
| 49% uważa, że niemieckie dostawy broni nie pomagają w szybkim zakończeniu wojny na Ukrainie 36% uważa, że ekspansja NATO na wschód przyczyniła się do konfliktu z Rosją 58% jest przeciwnych Niemcy odgrywają wiodącą rolę w wojnie na Ukrainie 79% jest przeciwko wsparciu wojskowemu dla Izraela 73% jest za większymi inwestycjami w europejskie wydatki obronne 38% jest za dostawami broni do Ukrainy, we wschodnich Niemczech tylko 24% 43% jest za przywróceniem obowiązkowej służby wojskowej, odrzucenie jest najwyższe wśród młodych ludzi.” |
Niemiecka Konfederacja Związków Zawodowych (Deutscher Gewerkschaftsbund -DGB) przywództwo w służbie Zeitenwende
Podczas gdy DGB określa w swoim statucie jako cel „zachowanie pokoju i wolności w duchu międzynarodowego porozumienia „39, jej polityka mówi innym językiem.
Już w lutym 2022 r. DGB opowiedziała się za sankcjami wobec Rosji. W maju 2022 r. DGB nie sprzeciwiała się już wyraźnie dostawom broni do Ukrainy, a przewodnicząca DGB Yasmin Fahimi nawet wyraźnie opowiedziała się za takimi dostawami. Militaryzacja i dozbrojenie są również wspierane, a w niektórych przypadkach nawet otwarcie mile widziane. IG Metall i IG BCE, jako przedstawiciele pracowników przemysłu zbrojeniowego, okazują się być partnerami w rozwoju gospodarki wojennej: we wspólnym stanowisku z Federalnym ZwiązkiemNiemieckiego Przemysłu Bezpieczeństwa i Obrony (Bundesverband der Deutschen Sicherheits- und Verteidigungsindustrie – BSDV), IG Metall wzywa do zwiększenia niemieckiej produkcji zbrojeniowej, aby Niemcy mogły osiągnąć swoją „aspiracyjną rolę” i stworzyć miejsca pracy.40 W swoim czasopiśmie dla członków, górniczy, chemiczny i energetyczny związek zawodowy IG BCE chwali Rheinmetall za odgrywanie „decydującej roli w modernizacji niemieckich sił zbrojnych i jako dostawcę dla Ukrainy”.41 Podczas gdy poparcie ze strony kierownictwa DGB jest pewne, wsparcie u podstaw się rozpada. Działacze związkowi tworzą inicjatywy lub uczestniczą w akcjach przeciwko dostawom broni do Izraela i na Ukrainę. Apel związków zawodowych przeciwko zbrojeniom (Gewerkschaften gegen Aufrüsten) ma obecnie ponad 6000 podpisów.
Protesty i problemy
Od 2022 r. podjęto wiele prób przeciwstawienia się Zeitenwende. W Berlinie odbyło się kilka dużych demonstracji na rzecz pokoju. Od października 2023 r. ruch palestyński w Niemczech nabrał tempa: w wielu miastach odbywają się cotygodniowe demonstracje. Organizowane są konferencje, okupacje uniwersytetów i akcje przeciwko ludobójstwu w Strefie Gazy. Międzynarodową uwagę przyciągnęły zwłaszcza represje prawne i policyjne wobec palestyńskich aktywistów, np. zakaz organizacji Kongresu Palestyńskiego w Berlinie. Pojawiły się petycje przeciwko dostawom broni lub ograniczaniu praw demokratycznych, zwłaszcza w sferze kultury i nauki. Aktywni związkowcy połączyli siły i próbują wywrzeć presję na kierownictwo DGB. Ponadto pojawiły się różne sojusze, takie jak „Nie dla poboru” czy „Rozbroić Rheinmetall”. Pokazuje to, że jest wiele osób, które nie popierają obecnego podżegania wojennego i próbują się mu przeciwstawić.
Jednak działania te ujawniają również wiele trudności: masowe represje państwowe, zwłaszcza wobec palestyńskich aktywistów, są zastraszające i wymagają kosztownej i czasochłonnej walki obronnej. Siły prawicowe wielokrotnie próbują dokooptować ruch pokojowy do własnych celów. Ale poszczególne ruchy charakteryzują się również potencjałem podziału, co było ostatnio widoczne w ruchu palestyńskim w kwestii oceny rozwoju sytuacji w Syrii. Co więcej, ruch pokojowy (w dużej mierze postrzegany jako ruch przeciwko wojnie z Rosją) i ruch palestyński nie były w stanie się połączyć. Ze względu na swoją pacyfistyczną postawę, duża część ruchu pokojowego zdecydowanie odrzuca działania Rosji, lub palestyńskiego ruchu oporu. Dlatego też zamykają swoje umysły na powody, dla których Rosja musi aktywnie bronić się przed NATO, lub dlaczego palestyński ruch oporu jest niezbędny do obrony przed okupacją. Opowiadając się za wyrzeczeniem się przemocy, pacyfizm pośrednio wspiera obecny stan rzeczy: ponieważ władza imperializmu jest zabezpieczona i utrzymywana przez przemoc i nie może zostać obalona bez oporu.
| Berliner Appell – www.nie-wieder-krieg.org Gewerkschaften gegen Aufrüstung – www.gewerkschaften-gegen-aufruestung.de Termine Ostermärsche 2025 – www.ostermarsch.info Bündnis gegen die Sicherheitskonferenz in München – www.sicherheitskonferenz.de Bündnis gegen die Wehrpflicht – www.neinzurwehrpflicht.wordpress.com Heizung, Brot und Frieden – www.facebook.com/heizungbrotfrieden/ Palästina-Gruppen in vielen Städten Palästina-Vernetzung – www.kufiya-netzwerk.de |
Stopping the Zeitenwende means stopping the war against Russia!
Nawet wśród komunistów, którzy historycznie byli główną siłą polityczną sprzeciwiającą się militaryzmowi, brakuje jedności. Istnieją trzy podstawowe zagrożenia, które można zaobserwować w ruchu antywojennym w zachodnich ośrodkach imperialistycznych:
1. Tendencja równego dystansu, która zrównuje NATO z Rosją i Chinami.
2. Tendencja do sztucznego oddzielania obecnej polityki oszczędności od wojny przeciwko Rosji, a tym samym do oddzielania walki przeciwko cięciom socjalnym i podwyżkom cen od walki przeciwko zbrojeniom, dostawom broni i propagandzie wojennej.
3. Relatywizacja faszyzmu, jest on budowany i promowany przez NATO na Ukrainie i zasila również kraje zachodnie.
Kwestia tego, jak należy oceniać i analizować wojnę, jest ważna, ponieważ określa ona wymagania i kierunek walki. Jeśli źle przeanalizujemy sytuację, ustalimy niewłaściwe priorytety. Sytuacja pokazuje, że NATO jest agresorem, że przygotowało wojnę, uzbroiło Ukrainę jako taran przeciwko Rosji i mobilizuje się do rozszerzenia wojny. Musimy walczyć z NATO, jego wojną i faszyzmem. W tym sensie ludność musi być edukowana i mobilizowana. Równy dystans, tj. utożsamianie NATO z Rosją, jest również problemem, ponieważ Zeitenwende jest w dużej mierze osiągane poprzez agitację przeciwko Rosji. Debata wewnątrz lewicy i ruchu komunistycznego musi zostać przeprowadzona. Brak gotowości do podjęcia dyskusji w niektórych przypadkach wyraża również brak gotowości do konfrontacji z naszym przeciwnikiem – niemieckim rządem – w pełnej opozycji.
Musimy przeprowadzać akcje, wydarzenia i mobilizacje wraz z merytoryczną debatą i mediacją: konieczne jest edukowanie o tle działań wojennych, środkach ich egzekwowania i politycznym celu projektu Zeitenwende, przygotowaniach do wojny z Rosją. Musimy pomóc w popularyzacji alternatywnych mediów i postępowych platform edukacyjnych, pokazać konieczność organizowania się i zapewnić konkretne strategie działania, takie jak w związkach zawodowych czy ruchu palestyńskim.
Nasze hasła muszą brzmieć:
Nie dla wojny oznacza nie dla NATO!
Rosja nie była i nie jest naszym wrogiem. Zagrożenie pochodzi od NATO, USA i Niemiec, które przygotowały wojnę na Ukrainie.
The Zeitenwende has the goal of making Germany capable of war on a large scale.
Ta wojna jest wojną przeciwko Rosji. Zatrzymanie tej wojny jest zadaniem dla nas wszystkich.
Zakończenie Zeitenwende oznacza zakończenie wojny z Rosją!
1 `Zeitenwende` means turning point in englisch; we use the german term in the text
2 The original quotes in german can be found under the indicated sources.
3 https://www.bundesregierung.de/breg-de/aktuelles/regierungserklaerung-von-bundeskanzler-olaf-scholz-am-27-februar-2022-2008356
4 Kronauer, Jörg (2015): Allzeit bereit. Die neue deutsche Weltpolitik und ihre Stützen, S.27f.
5 https://www.dw.com/de/kiesewetter-den-krieg-nach-russland-tragen/a-68215200
6 https://www.bundeswehr.de/de/aktuelles/meldungen/bundeswehr-litauen-grosse-schritte-deutsche-kampfbrigade
8 https://www.handelsblatt.com/politik/darum-uebt-die-bundeswehr-im-suedchinesischen-meer/100029525.html
9 https://www.german-foreign-policy.com/news/detail/9477
10 https://de.statista.com/statistik/daten/studie/1303434/umfrage/bilaterale-unterstuetzung-fuer-die-ukraine-im-ukraine-krieg/
11 https://www.bundesregierung.de/breg-de/aktuelles/lieferungen-ukraine-2054514
12 https://www.rheinmetall.com/de/media/news-watch/news/2024/11/2024-11-07-rheinmetall-pressemitteilung-quartalsmitteilung-q3
13 https://www.faz.net/aktuell/wirtschaft/unternehmen/so-bereiten-sich-europas-konzerne-auf-den-kriegsfall-vor-110129591.html
14 Heute Europa, morgen die Welt. Deutsche Großmachtpolitik in fünf Etappen. edition ost, Das Neue Berlin, 2014. S. 149.
15 https://www.sueddeutsche.de/politik/ruestung-industrie-waffenproduktion-staatseinstieg-lux.KkRaTcgQogbGo4j2sUPjqd
16 https://www.zeit.de/2024/29/ruestungsindustrie-arbeit-fachkraeftemangel-mitarbeiter-rheinmetall
17 https://www.der-paritaetische.de/themen/sozial-und-europapolitik/armut-und-grundsicherung/armutsbericht/
18 https://www.handelsblatt.com/finanzen/maerkte/aktien/dax-ranking-2024-das-sind-die-dax-konzerne-mit-dem-hoechsten-umsatz/28690220.html
19 https://www.zdf.de/politik/maybrit-illner/clemens-fuest-kanonen-und-butter-sind-schlaraffenland-maybrit-illner-22-februar-2024-100.html
20 https://www.faz.net/aktuell/wirtschaft/wahlkampf-vor-bundestagswahl-olaf-scholz-verneint-das-oekonomische-prinzip-schlechthin-110166449.html
21 https://dgap.org/de/forschung/publikationen/nach-der-ampel-das-offensichtliche-und-populaere-tun-fuer-eine-politik-der
22 https://www.zdf.de/nachrichten/video/habeck-rede-ampel-aus-regierungskrise-100.html
23 https://www.focus.de/politik/deutschland/bruch-mit-lindner-erklaerung-von-bundeskanzler-olaf-scholz-zum-ampel-aus-im-wortlaut_id_260458853.html
24 https://www.ifw-kiel.de/de/publikationen/kriegstuechtig-in-jahrzehnten-europas-und-deutschlands-langsame-aufruestung-gegenueber-russland-33235/, S. 7.
25 https://kommunistische-organisation.de/klaerung-imperialismus/deutschlands-griff-nach-osten/#zwischenfazit-3
26 https://www.unsere-zeit.de/von-gibraltar-bis-zum-ural-vom-nordkap-bis-zypern-49266/
27 https://www.german-foreign-policy.com/news/detail/9812
28 https://www.schwaebische.de/panorama/die-angriffsphase-des-gegners-laeuft-schon-3207236
29https://www.bundestag.de/presse/hib/kurzmeldungen-916934
30 https://kommunistische-organisation.de/stellungnahme/solidaritaet-mit-heiner-buecker-kampf-dem-geschichtsrevisionismus/
31 https://www.handelsblatt.com/meinung/gastbeitraege/kursk-offensive-das-sind-die-historischen-lehren-zum-vorstoss-der-ukraine/100059576.html
32 https://koerber-stiftung.de/presse/mitteilungen/deutsche-wollen-mehr-in-europaeische-sicherheit-investieren/
33https://germany.mid.ru/de/aktuelles/pressemitteilungen/ber_f_lle_der_diskriminierung_und_verfolgung_der_russischsprachigen_bev_lkerung_in_deutschland_teil_8/
34 https://www.facebook.com/reel/489343677274093
35https://www.europarl.europa.eu/doceo/document/TA-9-2019-0021_DE.pdf
36 https://www.jungewelt.de/loginFailed.php?ref=/artikel/484184.niedergang-der-linkspartei-rackete-schie%C3%9Ft-den-vogel-ab.html
37 https://www.andreas-wehr.eu/jan-van-aken-kriegstreiber-von-links.html
38 https://zms.bundeswehr.de/de/publikationen-ueberblick/befragung-zwischen-kriegsangst-und-kriegstauglichkeit-5860904
39 https://www.dgb.de/der-dgb/wer-wir-sind/#c8622
40 https://www.igmetall.de/download/20240130_Positionspapier_Sicherheits_und_Verteidigungsindustrie.pdf
41 https://taz.de/Gewerkschaften-und-Ruestungsindustrie/!6045570/
Tekst oryginalny https://kommunistische-organisation.de/artikel/neu-broschuere-zur-zeitenwende-und-kriegsvorbereitung-in-deutschland/
Dodaj komentarz